W Edenie Bóg rozmawiał z człowiekiem i miał z nim osobistą społeczność, która została zrujnowana przez grzech naszych rodziców. Później, gdy Bóg był Królem Izraela (teokracja), On sam prowadził ten naród w słupie obłoku i ognia, a potem zamieszkał w świątyni w Jerozolimie. (2 Mojż. 14:19, 24; 2 Kr. 5:13-14; 7:1-20
Podczas swej ziemskiej służby Pan Jezus był prawdziwym Emanuelem, co się tłumaczy - Bóg z nami. Po zmartwychwstaniu pozostał na ziemi jeszcze przez czterdzieści dni, rozmawiał z uczniami i według własnej woli pojawiał się i znikał, przychodził i odchodził. Nie ma więc nic dziwnego w zwiastowaniu proroków, iż w czasie Milenium będzie On osobiście sprawował rządy: Wtedy rozsądzać będzie narody i rozstrzygać sprawy wielu ludów. I przekują swoje miecze na lemiesza, a swoje włócznie na sierpy. Żaden naród nie podniesie miecza przeciwko drugiemu narodowi i nie będzie się już uczył sztuki wojennej (Izaj. 2:4). W owym dniu latorośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi chlubą i krasą ocalonych Izraela (Iz. 4:2). I zarumieni się księżyc, a słońce się zawstydzi, gdyż Pan Zastępów będzie Królem na górze Syjon i w Jeruzalemie, i przed ich starszymi będzie chwała (Izaj. 24:23).
I będzie Pan królem całej ziemi. W owym dniu Pan będzie jedyny i jedyne będzie jego imię. (...) Wszyscy pozostali ze wszystkich narodów, które wystąpiły zbrojnie przeciwko Jeruzalemowi, będą corocznie pielgrzymowali, aby oddać pokłon królowi, Panu Zastępów, i obchodzić Święto Szałasów (Zach. 14:9, 16).

W jaki sposób Chrystus objawi swoją obecność?

Syn Człowieczy przyjdzie, aby sądzić świat, ujrzy Go wszelkie oko (Obj. 1:7)  I wtedy ukarze się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwała (Mat. 24:30). Potwierdzają to proroctwa Izajasza: Króla w jego piękności ujrzą twoje oczy, będą patrzeć na rozległy kraj (Izaj. 33:17). Czy proroctwa nie mówią o duchowym panowaniu z nieba? Sam Pan Jezus podczas ostatniej wieczerzy powiedział: Ale powiadam wam: Nie będę pił odtąd z tego owocu winorośli aż do owego dnia, gdy go będę pił na nowo w Królestwie Ojca mego (Mat. 26:29).
W innym miejscu czytamy: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, ujrzycie niebo otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego (Jan 1:51). Biblia jednak nie mówi nam, że te słowa się wypełniły, czyli są przyszłością. Czy obecność Pana Jezusa będzie stała i nieprzerwana? Być może, że będzie On według woli swojej i pojawiał się i odchodził jak to miało miejsce między zmartwychwstaniem, a wniebowzięciem.

Kościół w Tysiącleciu

Jeśli z nim wytrwamy, z nim też królować będziemy; jeśli się go zaprzemy, i On się nas zaprze (2 Tym. 2:12). Apostoł Paweł nie kieruje tych słów do jakichś bliżej nieokreślonych ludzi, którzy mają mieć tylko prawo do życia w niebie i być zbawionymi, ale do tych którzy wytrwają w nauce Chrystusowej. Takie kryteria przedstawia nam Biblia, bez podziału na człowieka ziemskiego, czy niebiańskiego.
I uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi (Obj. 5:10).
Zwycięzcy i temu, kto pełni aż do końca uczynki moje, dam władzę nad poganami. I będzie rządził laską żelazną, i będą jak skruszone naczynia (Obj. 2:26).
Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie (Obj. 3:21).
I widziałem trony, i usiedli na nich ci, którym dano prawo sądu; widziałem też dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Słowo Boże, oraz tych, którzy nie oddali pokłonu zwierzęciu ani posągowi jego i nie przyjęli znamienia na czoło i na rękę swoją. Ci ożyli i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat. (Obj. 20:4).

Sam Pan Jezus powiedział, jaki rozmiar władzy przyzna tym, którzy go naśladują: Zaprawdę powiadam wam, że wy, którzy poszliście za mną, przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie chwały swojej, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń Izraelskich (Mat. 19:28). Wy zaś jesteście tymi, którzy wytrwali przy mnie w pokuszeniach moich. A ja przekazuję wam Królestwo, jak i mnie Ojciec mój przekazał. Abyście jedli i pili przy stole moim w Królestwie moim, i zasiadali na tronach, sądząc dwanaście plemion Izraela (Łuk. 22:28-30).

Ziemia będzie pełna znajomości Pana

Nie będzie krzywdzić ani szkodzić na całej świętej górze, bo ziemia będzie pełna poznania Pana jakby wód, które wypełniają morze (Izaj. 11:9).  Kiedy głosiciele pytają się Towarzystwa Strażnica, po co buduje się nowe oddziały, drukarnie skoro koniec jest tak bliski, niewolnik odpowiada im: Ponieważ w milenium trzeba będzie wydawać Strażnice aby pouczały ludzi, którzy zmartwychwstaną. Taka odpowiedź jest wykrętna, wiadomo nam, że sam Bóg będzie pouczał swój lud. To Duch Święty, a nie człowiek miał wprowadzać ludzi w pełnie poznania (Jan 16:13)
Przysięgałem na siebie, z ust moich sprawiedliwość wychodzi, słowo nieodwołalne. Wszelkie kolano zginać się będzie przede mną, i wszelki język na mnie przysięgać. I będą mówić o mnie: Tylko w Jahwe jest sprawiedliwość i moc! Do Niego przyjdą wstydem okryci wszyscy, którzy się mu sprzeciwiają (Izaj. 45:23,24 BP). Apostoł Paweł zacytował to słowa do Jezusa: Aby na imię Jezus zginało się wszelkie kolano na niebie, i na ziemi, i pod ziemią (Filip. 2:10).  Kogo dotyczą te słowa, przecież Bóg nie ma dwóch zdań na jeden temat? (2 Kor. 2:10-15)

Czy w Milenium ludzie będą umierać?

 Lecz według sprawiedliwości będzie sądził biednych i według słuszności rozstrzygał sprawy ubogich na ziemi. Rózgą swoich ust będzie chłostał zuchwalca, a tchnieniem swoich warg zabije bezbożnika. I będzie sprawiedliwość pasem jego bioder, a prawda rzemieniem jego lędźwi (Izaj. 11:4,5).
I nie będzie już tam niemowlęcia, które by żyło tylko kilka dni, ani starca, który by nie dożył swojego wieku, gdyż za młodzieńca będzie uchodził, kto umrze jako stuletni, a kto grzeszy, dopiero mając sto lat będzie dotknięty klątwą (Izaj. 65:20).

Gdy się skończy 1000 lat

I pochwycił smoka, węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat I wrzucił go do otchłani, i zamknął ją, i położył nad nim pieczęć, aby już nie zwodził narodów, aż się dopełni owych tysiąc lat. Potem musi być wypuszczony na krótki czas (Obj. 20:2,3).